Bu yılın ekim ayında 164'ü iş cinayetlerinde, İLO normlarına oranla da 984 işçi de meslek hastalıklarından hayatını kaybetti. Yılın ilk on ayında da en az 1540 iş cinayeti 9 bin 240 işçi meslek hastalıklarından hayatını kaybetti. AKP’li yıllarda da en az 33 bin işçinin iş cinayetlerinde öldüğü bilinirken bunun yanında 200 bin işçinin de AKP’li yıllarda meslek hastalığından hayatını kaybettiği İLO normlarında kabul ediliyor.

İşçinin canının bu kadar ucuz olduğu ülkede ‘iç cepheyi güçlendirelim’ söylemi ne iş cinayetlerini gizleyebilir ne de işçilerin canının bu kadar ucuz olduğunu. Her şey aslında ortada yoksulluk, ucuz iş gücü ve kuralsız esnek modern kölelik koşullarında çalıştırılmak iş kazalarını arttırıyor. Bunu görmek istemeyenler her seferinde yeni bir argümanla karşımıza çıkıyor. ‘İç cepheyi güçlendirelim’ diyenler toplumun asıl gündemi olan açlığı, yoksulluğu, iş cinayetlerini gizlemeye çalışıyor. Suni gündemlere değil gerçeğe bakmakta fayda var. Onların iç cephesi sermayeyi daha zengin etmek üzerine kurulu. Bunun içinde gözleri dönmüşçesine insani koşullardan uzak çalışma ortamı yaratmak var. Sermaye için dikensiz gül bahçesi yapmak için uzun yıllardır çalışan AKP hükümetleri grevleri patronlar için yasakladık diyecek kadar kendi iç cephesini güçlendirmiş aslında.

Kendi cephesini büyütmekten başka çare yok

Onların iç cephesine karcı işçi cephesini güçlendirmekten başka çare yok. Her gün iş cinayetlerinde ölen işçilerin sayısını tutmak yerine alınmayan önlemlerin çetelesini tutarak mücadele etme zamanı. Burada sendikaların hiç olmadığı kadar güçsüz olduğu bu dönemde onları da harekete geçirecek olan sendikaların gerçek sahibi işçilere büyük iş düşüyor. Bizim yerimize hakkımızı arasın mücadele etsin sendikalar, emek meslek örgütleri demek yerine bu sorunu çözersek biz çözeriz diyerek kendi cephesini büyütmekten başka çare yok.