Hatta Bursa Muhalif’ten kardeşim Onur Egemen yazacaktı, ‘yazmayacaksan ben yazem be’ bile dedim…
Her şey eşim, yoldaşım Günnurla balkonda bir önceki yazımı konuşarak başladı…
Hatta Sensei olarak gördüğüm Rıza Ertekin’in yazıma yaptığı ve bu hüzünlü yazıdan gurur çıkardığı “Çok güzel yazı. Çok temiz, çok içten. Eline sağlık lan. Kalemin nasıl gelişti ya” cümlesi zemin oldu…
Öyleydi böyleydi derken Erkan Oğur’un Yavuz Çetin ile ilk albüme koydukları Dünya Şarkısını anlatırken Blue Belgeseli’ndeki ağlaması ardından Yavuz Çetin’i anlatmak isterken susup çalmaya başlaması ve belgeselin farkında varmadan bir kesiminin fon müziği olduğu üzerine konuştuk…
‘Lan ben yapay zekanın gelişimini yazacaktım, Onur’a da söyledim’ derken akşam akşam teknik ile duyguyu birleştiren müzisyenler içerisinde buldum kendimi!
İlk önce eşime konunun devamı olarak Yavuz Çetin’in maalesef çıkışını kendisinin göremediği Satılık albümündeki ‘Benimle uçmak ister misin?’ şarkısının sadece 04.09 ile 04.13 arasındaki nameyi dinlettim…
‘Bu ne be kardeşim, sen soloya bir blues gitaristi olarak başlamışsın, kendi topraklarını nasıl sokuyorsun oraya’ dedim…
Ardından sesi güzel olan virtiözlere girdik, daha doğrusu ben girdim!
Richie Kotzen dinledik bir güzel, sesi sebebiyle de rahmetli Chris Cornell’ı andık vs.
Sonrasında eşim Günnur, Erdal Erzincan’dan ve ‘şelpe’ den bahsetti…
Kısa bir Joe Satriani tepping’i The Forgotten Pt. 1 muhabbeti oldu!
Oradan buradan girdik sonunda Erdal Erzincan’ın 2019 yılında çıkardığı ‘Şelpe’ albümünde kilitlendim kaldım…
Erdal Erzincan’a saygım, bu dönemde gelişmedi tabii ki…
Sene 2000 küsurlar, Olay TV’de Türkü Diyenler diye bir program var, ben de onun nasıl denk geldiyse stüdyo şefiyim…
Alkış bende, tempo bende, sus bende vs.
Kolaysa uyma 1.88 boy, küçücük bir yanlışta sadece bakan bir tip!
O bakışın ne olduğunu yıllar sonra çocuğum Ada’da anladım!
Bir akşam yemekteyken yanlış bir hareket sonrası kızıma sadece baktım ve Ada annesine gidip ‘babam bana kızdı’ dedi!
Zannediyorum o dönemde seyircili programdaki disiplin de buydu!
O dönem ağır rock müzik dinleyicisiyim (Sanki diğer dönemlerde ağır başka bir şey dinleyicisiyim de)
Erdal Erzincan konuk…
Erzincan söylüyor, çalıyor, benim kulağım insan sesinden öyle bir tırmalanıyor ki; içimden ‘Abi neden söylemeye zorluyorsun ki’ diyorum!
Sonra bir şey oldu!
Program sunucusu şelpeden bahsetti, Erdal Erzincan bağlamasını eline bir aldı, bir başladı, inanılmaz!
‘Lan nooluyoooo’ dedim içimden, o gün belki ilk defa izleyicileri alkışlatırken ben de canı gönülden alkışladım!
O günden bu yana Erdal Erzincan’ın söylememesi sadece çalması gerektiğini, çünkü enstrümanıyla dünya müzisyeni olacağını düşünenlerdenim…
Eşimle başlayan bu sohbet, 2019’daki Şelpe albümüne getirdi beni…
İlk eseri dinliyorum derken bir bakmışım 4. esere gelmişim!
Bu konuda cahilliğimi mazur görün (ki hiç dönüp geriye bakmadım) Erdal Erzincan’ın söylemediği belki başka albümler de vardır ama bu albüm farklı bir şey…
Bu albüm bir kez daha Erdal Erzincan’ın neden dünya müzisyeni olmadığını sorguladığım bir albüm oldu!
Nguyen Le’nin, Dhafer Youssef’un, Trilok Gurtu’nun olduğu dünya sahnesinde Erdal Erzincan niye yok gerçekten?
Neyse yapay zeka yazacaktık, öyle bitirelim o zaman!
Müzik de yapmaya başladı ya uzun zamandır…
Hadi gelsin yapay zeka Erdal Erzincan’ın şelpe albümündeki verdiği duyguyu versin, bu topraklardan tınılar sunsun, üzerine şelpe çalsın!
Hadi Erkan Oğur ile Yavuz Çetin’in albümdeki doğaçlaması üzerine bir duygu koysun!
Hadi Richie Kotzen’in ses, gitar uyumunu yaratsın!
Hadi Trilok Gurtu’nun Future Heat şarkısı gibi bir şey çıkarsın!
Hadi Dhafer Youssef’in duygusunu üretsin!
Hadi!
Duygu kazanacak, her ne kadar taklit edilse de kopyalansa da duygu yaşayacak!
Ve kazanan işinin virtiözü olacak!
Tolgay Ataokay
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Web.tv
Tolgay Ataokay
Duygu Yapay zeka
Yapay zeka yazmak için oturdum…
Hatta Bursa Muhalif’ten kardeşim Onur Egemen yazacaktı, ‘yazmayacaksan ben yazem be’ bile dedim…
Her şey eşim, yoldaşım Günnurla balkonda bir önceki yazımı konuşarak başladı…
Hatta Sensei olarak gördüğüm Rıza Ertekin’in yazıma yaptığı ve bu hüzünlü yazıdan gurur çıkardığı “Çok güzel yazı. Çok temiz, çok içten. Eline sağlık lan. Kalemin nasıl gelişti ya” cümlesi zemin oldu…
Öyleydi böyleydi derken Erkan Oğur’un Yavuz Çetin ile ilk albüme koydukları Dünya Şarkısını anlatırken Blue Belgeseli’ndeki ağlaması ardından Yavuz Çetin’i anlatmak isterken susup çalmaya başlaması ve belgeselin farkında varmadan bir kesiminin fon müziği olduğu üzerine konuştuk…
‘Lan ben yapay zekanın gelişimini yazacaktım, Onur’a da söyledim’ derken akşam akşam teknik ile duyguyu birleştiren müzisyenler içerisinde buldum kendimi!
İlk önce eşime konunun devamı olarak Yavuz Çetin’in maalesef çıkışını kendisinin göremediği Satılık albümündeki ‘Benimle uçmak ister misin?’ şarkısının sadece 04.09 ile 04.13 arasındaki nameyi dinlettim…
‘Bu ne be kardeşim, sen soloya bir blues gitaristi olarak başlamışsın, kendi topraklarını nasıl sokuyorsun oraya’ dedim…
Ardından sesi güzel olan virtiözlere girdik, daha doğrusu ben girdim!
Richie Kotzen dinledik bir güzel, sesi sebebiyle de rahmetli Chris Cornell’ı andık vs.
Sonrasında eşim Günnur, Erdal Erzincan’dan ve ‘şelpe’ den bahsetti…
Kısa bir Joe Satriani tepping’i The Forgotten Pt. 1 muhabbeti oldu!
Oradan buradan girdik sonunda Erdal Erzincan’ın 2019 yılında çıkardığı ‘Şelpe’ albümünde kilitlendim kaldım…
Erdal Erzincan’a saygım, bu dönemde gelişmedi tabii ki…
Sene 2000 küsurlar, Olay TV’de Türkü Diyenler diye bir program var, ben de onun nasıl denk geldiyse stüdyo şefiyim…
Alkış bende, tempo bende, sus bende vs.
Kolaysa uyma 1.88 boy, küçücük bir yanlışta sadece bakan bir tip!
O bakışın ne olduğunu yıllar sonra çocuğum Ada’da anladım!
Bir akşam yemekteyken yanlış bir hareket sonrası kızıma sadece baktım ve Ada annesine gidip ‘babam bana kızdı’ dedi!
Zannediyorum o dönemde seyircili programdaki disiplin de buydu!
O dönem ağır rock müzik dinleyicisiyim (Sanki diğer dönemlerde ağır başka bir şey dinleyicisiyim de)
Erdal Erzincan konuk…
Erzincan söylüyor, çalıyor, benim kulağım insan sesinden öyle bir tırmalanıyor ki; içimden ‘Abi neden söylemeye zorluyorsun ki’ diyorum!
Sonra bir şey oldu!
Program sunucusu şelpeden bahsetti, Erdal Erzincan bağlamasını eline bir aldı, bir başladı, inanılmaz!
‘Lan nooluyoooo’ dedim içimden, o gün belki ilk defa izleyicileri alkışlatırken ben de canı gönülden alkışladım!
O günden bu yana Erdal Erzincan’ın söylememesi sadece çalması gerektiğini, çünkü enstrümanıyla dünya müzisyeni olacağını düşünenlerdenim…
Eşimle başlayan bu sohbet, 2019’daki Şelpe albümüne getirdi beni…
İlk eseri dinliyorum derken bir bakmışım 4. esere gelmişim!
Bu konuda cahilliğimi mazur görün (ki hiç dönüp geriye bakmadım) Erdal Erzincan’ın söylemediği belki başka albümler de vardır ama bu albüm farklı bir şey…
Bu albüm bir kez daha Erdal Erzincan’ın neden dünya müzisyeni olmadığını sorguladığım bir albüm oldu!
Nguyen Le’nin, Dhafer Youssef’un, Trilok Gurtu’nun olduğu dünya sahnesinde Erdal Erzincan niye yok gerçekten?
Neyse yapay zeka yazacaktık, öyle bitirelim o zaman!
Müzik de yapmaya başladı ya uzun zamandır…
Hadi gelsin yapay zeka Erdal Erzincan’ın şelpe albümündeki verdiği duyguyu versin, bu topraklardan tınılar sunsun, üzerine şelpe çalsın!
Hadi Erkan Oğur ile Yavuz Çetin’in albümdeki doğaçlaması üzerine bir duygu koysun!
Hadi Erkan Oğur’un Bülent Ortaçgil konserindeki Çığlık Çığlığa şarkısının solosunu atsın!
Hadi Richie Kotzen’in ses, gitar uyumunu yaratsın!
Hadi Trilok Gurtu’nun Future Heat şarkısı gibi bir şey çıkarsın!
Hadi Dhafer Youssef’in duygusunu üretsin!
Hadi!
Duygu kazanacak, her ne kadar taklit edilse de kopyalansa da duygu yaşayacak!
Ve kazanan işinin virtiözü olacak!
Tolgay Ataokay